از تک فرزندی به تولد فرزند دوم ( ۶ نکته برای آسان تر کردن این انتقال )
از تک فرزندی به تولد فرزند دوم ( ۶ نکته برای آسان تر کردن این انتقال )
از تجربیات یک مادر:من متخصص فرزندپروری نیستم اما به عنوان مادر سه کودک، تجاربی در مورد اضافه کردن یک کودک به خانواده دارم. به خوبی به یاد دارم که چطور اضافه کردن فرزند دوم مان به خانواده برای من آزار دهنده بود و سپس در کمال تعجب چطور همان ترس ها ناگهان قبل از تولد فرزند سوم مان هم ظاهر شد. اضافه کردن یک نوزاد به خانواده همه را به تلاش برای سازگار شدن با شرایط جدید وا می دارد، خصوصا خواهر یا برادر بزرگ تر را.
اگر نگرانی بابت این که فرزند شما چطور خود را با تغییرات ناشی از تولد فرزند دوم سازگار می کند، خواب شب را از شما ربوده، پس ادامه این مقاله را مطالعه کنید، این ۶ نکته به کودک و کل خانواده کمک خواهند کرد که خود را با ورود فرزند دوم هماهنگ کنند:
- وقتی آنها را معرفی می کنید بر روی فرزند اول متمرکز شوید: نوزادها هیجان انگیز هستند و افراد به طور طبیعی نسبت به ایشان توجهشان جلب می شود درنتیجه وقتی فرزند دوم و اولتان را میخواهید معرفی کنید تمرکز را بر روی معرفی فرزند اول بگذارید.
اگر در بیمارستان می خواهید فرزند اولتان را با نوزادتان آشنا کنید، به یاد داشته باشید که بیمارستان ها مکان های بزرگ، ترسناک و نا آشنایی هستند پس همه چیز را تا حد امکان برای او آشنا و ایمن سازید. پدر یا یکی از اعضای صمیمی خانواده برای آوردن کودک به اتاق شما برود و قبل از این که او به اتاق شما برسد شما حالت آماده باش داشته باشید که وقتی کودک می آید داخل، شما مشغول و درگیر فرزند دوم نباشید تا او احساس کند شما منتظرش بوده اید و بتواند شما را در آغوش بکشد و سپس با هم نوزاد را بغل کنید.
انتظارات خود را تحمل کنید. در حالیکه مکن است اولین ملاقات کودک با فرزند دوم تان را صمیمانه تصور کرده باشید، اما ممکن است تخت بیمارستان شما ، باقی مانده غذایتان و … برای کودک جالب تر از خواهر یا برادر جدیدش باشند. این طبیعی است. وقتی ما پسر هایمان را به خواهر نوزادشان معرفی می کردیم، مادرم کاپ کیک آورد و ما آهنگ تولد مبارک برای نوزاد خواندیم. پسر کوچکترم حیلی توجهی به خواهرش نداشت و برایش چندان جالب نبود، اما قطعا خوردن کیک برایش جذاب بود.
- مسئولیت هایی برای انجام دادن به کودک بسپارید: کودکان به طرز شگفت آوری می توانند کمک ران باشند. برای کارهایی مثل آوردن لباس یا وسایل فرزند دوم، تکان دادن شیشه شیر خشکش و … از فرزند اولتان کمک بگیرید این کارها باعث می شوند او احساس خوب و مفید بودن داشته باشد.
- اجازه دهید کودک درگیر تعامل با فرزند دوم شود: وقتی ما دخترمان را به خانه آوردیم هر دو پسرانمان به طرز باورنکردنی ای درباره او کنجکاو بودند. پسر کوچکمان که دو سالش بود مفهوم لمس با احتیاط نوزاد را به خوبی درک کرده بود. من به هر دوی آنها به اندازه کافی اجازه می دادم تا با خواهرتازه متولد شده شان ارتباط و تعامل برقرار کنند. من اجازه می دادم با کمک او را بغل بگیرند و زمین بگذارند، آنها می خواستند او را بشناسند و البته من همیشه کنارشان بودم تا حادثه ای پیش نیاید.
- زمان انتظار تعیین کنید: کودک نوپای شما ممکن استانتظارات زیادی داشته باشد در حالی که شما درگیر مراقبت از فرزند دوم تان باشید. شما می توانید یک زمان انتظار تعیین کنید و آن را کاملا واضح به فرزند بزرگترتان اعلام کنید مثلا: (( عزیزم الان دارم لباس خواهرت را عوض می کنم، شما برو روی دستشویی بنشین و پی پی کن من برای شستنت می آیم.)) این راهکار شاید خیلی پیش پا افتاده به نظر بیاید اما به کودک کمک می کند تا متوجه باشد که چرا دارد منتظر می ماند و با این کار توجهتان را هم تقسیم می کنید تا احساس نکند همیشه نفر دوم است.
- با فرزند اولتان زمان کیفی داشته باشید: نوزادها زمان زیادی را می خوابند، اگر در این زمانها فرزند نوپایتان در منزل است، این به این معنی است که شما می توانید زمان زیادی را با او بگذرانید و فرصت مناسبی است برای داشتن زمان کیفی با او، تا توجه تقسیم نشده شما را دریافت کند. البته به خودتان فشار نیاورید که تمام زمانی که نوزاد خواب است را به زمان کیفی اختصاص دهید ، چرا که شما کارهای زیادی دارید و باید برای خودتان هم وقت بگذارید.
- انتظارات خود را کم کنید: خانه شما ممکن است آن طور که می خواهید و مثل زمان قبل از تولد فرزند دوم تمیز و مرتب نباشد، ممکن است رفتار فرزند اولتان کمی پس رفت داشته باشد، شاید احساس کنید به سختی زمانی برای خودتان دارید چه رسد برای ارتباط با همسرتان و… اشکالی ندارد! کم کم همه چیز بهتر می شود، چرا که همگی عادت می کنید تا خودتان را با شرایط جدید تنظیم کنید.
همچنین نگاه کنید به مقاله ی (( فاصله سنی بین فرزندان ))
به یاد داشته باشید، بسیاری از مسائل و اختلالات کودکان در سن کم قابل درمان هستند و بخشی از آن ها در بزرگسالی غیر قابل درمان. همین الان اقدام کنید.
جهت مشاوره در جهت تشخیص یا درمان اختلالات مربوط به کودکان و آموزش والدگری (فرزندپروری) می توانید در ساعت های اداری با شماره تلفن ۰۹۱۹۷۹۰۳۱۲۷ تماس حاصل فرمائید.
۴ راه برای ساختن عزت نفس در کودکان
قبلی۸ نوع از دروغ های رایج کودکان در سنین مدرسه
بعدی