از این هفت رفتار غیرمحترمانه اجتناب کنید
افراد می توانند به روش های گوناگون نسبت به دیگران غیرمحترمانه رفتار کنند. در ادامه به هفت رفتار غیرمحترمانه می پردازیم که می تواند آسیب رسان باشد.
۱-عیب جویی:
روشی منفی و اغلب مخرب در صبحت کردن با بچه هایی است که کارهایشان را پیش نمی برند. مانند گفتن: «این سومین باره که ژاکتت را گم می کنی.» «تو عرضه نداری که از خودت مراقبت کنی» . اغلب شاهد این روش فکر و صحبت کردن غیرمحترمانه با بچه ها هستیم.
۲-سرزنش کردن:
به معنی تقصیر را به گردن کودک انداختن و خودداری از پذیرش مسئولیت است. مثل: «من این کار را به عهده تو گذاشتم و برای خرید شیر رفتم مغازه، حالا همه جا غذا ریخته. همه ش تقصیر توست»
۳-گله و شکایت:
برای آموزش توقعات خود به کودکان قابل قبول است. اما اگر همیشه آن را به کار ببرید اثرش را از دست می دهد و فرزند شما احساس کم ارزشی و رانده شدن می کند.
۴-غر زدن:
مشاجره مکرر بر سر چیزی است که می خواهید انجام شود. مثل: «فراموش نکن قبل از اینکه بریم بیرون تکالیفت رو انجام بدی. هنوز تکلیفت رو انجام ندادی؟! هنوز انجامش ندادی؟!»
۵-تهدید کردن :
برای به دست آوردن آنچه شما می خواهید به کار می رود. اما اگر به طور نامناسب به کار رود، می تواند به حس تعادل و احترام بین اهل خانه آسیب برساند. مثل: «اگه یه بار دیگه این کار رو انجام بدی، از پول تو جیبی آخر هفته خبری نیست.»
۶-تنبیه :
اگر با حساسیت انجام نشود، می تواند برای خطا بسیار شدید باشد. همیشه دقت کنید که تنبیهات شما متناسب با سن و شدت خطای فرزندتان باشد. و فرزند شما از تجربه آن درس بگیرد. تا مرتباً اشتباهی همانند آن مرتکب نشود.
۷-جایزه به نافرمانی:
به معنی نادیده گرفتن رفتار بد می باشد. و درست مثل بخشیدن آن است.
اگر متوجه شدید که درگیر هر یک از هفت رفتار غیرمحترمانه با فرزندتان هستید، دکمه ایست خود را فشار دهید. توقف کنید، نفسی عمیق بکشید و سعی کنید فنون زیر را جایگزین کنید:
۱-به جای عیب جویی، تحسین محترمانه به جا را جایگزین کنید.
وقتی عیب جویی می کنید، با نارضایتی نسبت به فرزندتان قضاوت می کنید و خود را در حالت تدافعی قرار می دهید. این یعنی نگرش شما اکنون منفی است. بنابراین تمایل دارید فقط کارهای بدی را که کودک انجام داده ببینید. به جای آن فرزندتان را با کاری که درست انجام داده غافلگیر کنید و فوراً او را تحسین کنید. این کار احترام را نشان می دهد. به شیوه صحبت با فرزندتان توجه کنید یا به جملات خودتان گوش کنید و اگر دیدید در حال عیب جویی هستید، توقف کنید و در مورد آنچه می خواهید انجام دهید با خودتان روراست باشید.
۲-به جای سرزنش، درک کردن را جایگزین کنید.
وقتی فرزندتان را سرزنش می کنید، او را مقصر می دانید. به جای این رفتار غیرمحترمانه سعی کنید تمام ماجرا را از دید او به طور کامل گوش کنید. چنین کاری به معنی همدلی است. فکر کنید اگر شما به جای فرزندتان بودید، چه احساسی داشتید. بچه ها دوست دارند احساسشان درک شود. بنابراین تلاش برای اطلاع از احساسات فرزندان و صادقانه وقت گذاشتن برای شنیدن موقعیت آن ها باعث می شود احساس ارزشمندی کنند.
۳-به جای گله و شکایت قدردانی کنید.
وقتی از فرزندتان گله می کنید، عصبانیت خود را نسبت به او ابراز می دارید، و این اقدام غیرمحترمانه نوعاً عصبانیت بیشتری ایجاد می کند. به جای آن سعی کنید از فرزند خود به خاطر رفتار و طرز برخورد خوب آن ها قدردانی و سپاسگزاری کنید. این رفتار از همه طرف رضایت مندی ایجاد می کند.
۴-به جای غر زدن و تهدید کردن، حمایت کنید.
وقتی همیشه به فرزندتان غر می زنید تا کاری انجام دهد، واقعاً او را دلخور می کنید. غر زدن معمولاً به این معناست که قبول نشده ای و لازم است شیوه خود را تغییر دهی. به جای آن صادقانه به فرزندتان بگویید چه می خواهید و وقتی آن را انجام می دهد، با تحسین از او حمایت کنید. این رفتار به او کمک و راهنمایی می دهد و فضای خانوادگی بسیار مثبتی ایجاد می کند.
۵-به جای تنبیه، مسئولیت را جایگزین کنید.
وقتی فرزند خود را تنیبه می کنید، مجازاتی را برای خطا به اجرا می گذارید. به جای آن احساس مسئولیت کودکانتان را با سپردن مسئولیت کارهای خودشان به آن ها تقویت کنید. در مورد پیامدهای آن بیاموزید. اگر واقعاً اتاق خواب خیلی نامرتب است، یا چیزی واقعاً شما را عصبانی کرده است، می توانید بگویید: «اگر این اتاق تا یک ربع دیگر مرتب نشود، همه لباسها آویزان نشوند، و اسباب بازی ها و مجلات سر جای خود نباشند، امروز به شنا نمی رویم.» اما باید آماده این باشید که فرزندتان را واقعاً به شنا نبرید. کافیست تا این شیوه را فقط یک مرتبه به کار ببرید، تا این پیام را برساند که منظور شما چیست؟ این شیوه در بلند مدت زندگی شما را راحت تر می کند.
۶-به جای کنترل، استقلال را جایگزین کنید.
وقتی فرزند خود را کنترل می کنید، به او دستور می دهید، امر می کنید و فرمان می دهید. به جای آن از سنین پایین،فرزندتان را به مستقل بودن تشویق و ترغیب کنید. به آن ها کمک کنید با اعتماد به نفس و سرانجام مستقل از شما پرورش یابند.
هر وقت احساس تضاد می کنید، یا جروبحثی اتفاق می افتد، یک گام به عقب برگردید. و دکمه خیالی ایست را فشار دهید و از خود بپرسید: «در چارچوب رابطه بلند مدتی که میخواهم با فرزندم داشته باشم چه کار یا چه حرفی مرا به او نزدیک یا از او دور می کند؟» این به شما کمک می کند تا از رفتار غیرمحترمانه بپرهیزید، از امور پیش پا افتاده فاصله بگیرید و تصویر بزرگتری را ببینید که بسیار مهم تر است.
به یاد داشته باشید، بسیاری از مسائل و اختلالات کودکان در سن کم قابل درمان هستند و بخشی از آن ها در بزرگسالی غیر قابل درمان. همین الان اقدام کنید.
جهت مشاوره در جهت تشخیص یا درمان اختلالات مربوط به کودکان و آموزش والدگری (فرزندپروری) می توانید در ساعت های اداری با شماره تلفن ۰۹۱۹۷۹۰۳۱۲۷ تماس حاصل فرمائید.
ابراز محبت به ۵ روش مختلف
قبلیدرک مشکلات رفتارى نوجوانان و نکاتی برای رسیدگی به آنها
بعدی