ADHD در بزرگسالان
متخصصان بالینی و پژوهشگران که زمانی ADHD را به صورت اختلالی در نظر می گرفتند که محدود به کودکی است، اکنون آن را اختلالی می دانند که توان ادامه یافتن تا بزرگسالی را دارد. ADHDبه احتمال زیاد برای اولین بار در افراد بزرگسال آشکار نمی شود، بلکه متخصصان بالینی فقط می توانند تا آن زمان آن را به طور مناسب تشخیص دهند ما می توانیم فرض کنیم که متخصصان بالینی موارد ADHD در بزرگسالان را نادیده می گیرند یا اشتباه تشخیص می دهند، مخصوصا در افرادی که هنگام کودکی نشانه های بی توجهی اما نه تکانشگری و بیش فعالی را داشته اند.
نشانه های ADHD در بزرگسالان در مقایسه با کودکان به شکل های متفاوتی پدیدار می شوند.بزرگسالان مبتلا به ADHD کمتر احتمال دارد که بیش فعالی و تکانشگری نشان دهند، و به احتمال بیشتر همچنان نشانه های بی توجهی را نشان خواهند داد. نشانه های آنها با تصویر هماهنگ با کاستی ها در عملکرد اجرایی تطابق دارد.بدین معنی که آنها در سازمان دادن تکالیف مشکل دارند و از روی بی دقتی اشتباهاتی می کنند.در حالی که کودکان ممکن است شواهد بیشتری از بی قراری و تکانشگری نشان دهند،ADHD در بزرگسالان، مشکلاتی را در متمرکز کردن توجه شامل می شود.
بنابراین، بزرگسالان مبتلا به ADHD در زندگی روزمره خود به سختی می توانند برنامه ریزی کنند، در مدیریت کردن زمان و پول بی نظم هستند،و کامل کردن تکالیف تحصیلی یا به سامان رساندن تکالیف شغلی را دشوار می دانند.مردان، بخصوص در طول بزرگسالی،بیشتر در معرض خطر تصادفات اتومبیل قرار دارند و جریمه های رانندگی در یافت می کنند.درصد کمی از بزرگسالان مبتلا به ADHD می توانند انرژی اضافی و بی قراری خود را به فعالیت های خلاق هدایت کنند. هر چند که ناتوانی آنها در حفظ کردن توجه و تعهد نسبت به یک پروژه ممکن است احتمال موفق شدن آنها را برای مدت طولانی محدود کند.
زنان مبتلا به ADHD کمتر احتمال دارد رفتارهای مخاطره آمیزی را که در مردان دیده می شود نشان دهند.در عوض، آنها به احتمال بیشتری ملالت، مشکلات سازمان دهی، تکانشگری و بی توجهی را تجربه می کنند، ویژگی هایی که اگر در فرزندپروری اختلال ایجاد کنند مایه ی نگرانی زیاد است.
ADHD در بزرگسالان می توان مشکلات جدی در روابط را ایجاد کند، خواه این روابط با همسر باشد یا با همکار ، فردی آشنا یا حتی غریبه.چون آنها همیشه جویای تحریک هستند، ممکن است با تحریک کردن تعارض در تعامل های خود با دیگران به وسیله شروع کردن جر و بحث ها،یا اصرار بر این که آنها باید حرف آخر را بزنند این کار را انجام دهند.آنها گوش دادن به دیگران را مشکل می دانند،ممکن است فقط قسمت هایی از یک گفتگو را بشنوند، مستعد قطع کردن گفتگو هستند، و در حالی که دیگرانن سعی دارند صحبت کنند، صحبت می کنند.آنها خیلی حساس هستند،که در گرایش آنها به حساسیت زیاد و واکنش پذیری مفرط آشکار است، و در مواقع طغیان های خشم و دمدمی بودن شدید ابراز می شود. همسران آنها از تکانشگری ، تصمیم گیری نا مناسب، و مدیریت بی منطق آنها در زمینه مالی عصبانی می شوند. به خاطر نشانه های بی نظمی، فراموشکاری، دیر کردن مزمن، گم کردن کلیدها و اقلام دیگر و عدم قابلیت اطمینان کلی آنها، تعارض ها و جر و بحث هایی ایجاد می شود.
بزرگسالان مبتلا به ADHD بیشتر در معرض خطر پرداختن به رفتار منحرف یا ضد اجتماعی قرار دارند. ADHD در بزرگسالان بیش از یک ساختار نظری است و اختلال بسیار ناتوان کننده ای است که می تواند اجازه ندهد افراد به اهداف زندگی خود برسند.
به یاد داشته باشید، بسیاری از مسائل و اختلالات کودکان در سن کم قابل درمان هستند و بخشی از آن ها در بزرگسالی غیر قابل درمان. همین الان اقدام کنید.
جهت مشاوره در جهت تشخیص یا درمان اختلالکاستی توجه/بیش فعالی(ADHD)می توانید در ساعت های اداری با شماره تلفن ۰۹۱۹۷۹۰۳۱۲۷ تماس حاصل فرمائید.
اختلال کاستی توجه/بیش فعالی(ADHD)
قبلینظریه ها و درمان های ADHD
بعدی