انجام تکالیف مدرسه را ساده تر کنیم؟
سال تحصیلی فقط مدت کوتاهیست که شروع شده است و بسیاری از والدین قبلاً از آن خسته شده اند. چرا که جدا از کارهای شغلی و وظایفشان در خانه ، اکثر والدین مسئولیت تکالیف بچه های خود را بر عهده می گیرند و واقعاً خسته کننده است. چگونه والدین می توانند تکالیف بچه ها را به طور کامل به خودشان واگذار کنند و دیگر مجبور نباشند که مرتباً از آنها مراقبت کنند؟ مقاله ما توصیه های مفیدی را به شما ارائه می دهد:
- والدین نباید مسئول درس خواندن بچه ها شوند.
ایجاد عادت درس خواندن در ٧ سالگی بسیار آسان تر از ١٢ سالگی است. نقش والدینب ايد فقط راهنمایی باشد. اگر تكليف بسیار پیچیده باشد ، والدین می توانند به کودک خود کمک کنند تا بتواند آنرا تحليل كند ، اما این به معنای انجام آن برای او نیست. به کودک خود نشان دهید که چگونه کوله پشتی خود را به درستی ببندد و بقيه كارهايش را انجام دهد.
اگر در حال بررسی مشق شب هستید و اشتباهی را مشاهده می کنید ، از فرزند خود بخواهید آن را اصلاح کند ولى پاسخ را به اونگوييد . بعد از مدتی می توان بررسی تکالیف را به حداقل رساند تا اينجا كه فقط بررسی كنيد كه تکالیف انجام شده است یا خیر – اگر٤ تمرین وجود داشت ، باید ٤ تكليف انجام شده باشد. کودک با این رویکرد ممكن است اشتباهاتى داشته باشد در تكاليفش ،اما این تنها راه ایجاد احساس مسئولیت در آنها است. این نمرات آنها شايد عالى نباشد، اما واقعی و مال خودشان خواهد بود
نه ساختگى و متعلق به شما.
- به کودک یاد گرفتن را یاد بدهید.
دفعات اول تکالیف می تواند کودک را گیج کند: حتی این که از کجا شروع کند؟ …
والدین باید به فرزندان خود یاد دهند که چگونه تکالیف خود را به درستی انجام دهند. برای کودک خود توضیح دهید که چرا انجام تکالیف به ترتیب خاصی ضروری است ، عواقب و پاداشهای آتی را برای او بگویید. حتی می توانید مراحل انجام تکالیفش را به ترتیب صحیح یادداشت کرده و روی میزش قرار دهید.
پس از این کار کودک به انجام این مراحل ترغیب خواهد شد. توجه کودک خود را به این نکته معطوف کنید که یک تمرین باید تا پایان انجام شود. به کودکتان بیاموزید که از کتابهای مرجع یا دایرة المعارف ها استفاده کند. آنها كمك كننده هاي بهتري از اينترنت هستند زيرا به آنها كمك مي كنند تا اطلاعات لازم را به راحتي و بدون حواس پرتي از موارد غير ضروري پيدا كنند.
- فضای کار آنها را به درستی سازماندهی کنید.
مکانی که کودک تکالیف خود را انجام می دهد بر میزان بهره وری وی تأثیر بسزایی دارد. منطقه مطالعه آنها را به گونه ای سازمان دهیدکه نور کافی داشته باشند و به راحتی به همه لوازم مورد نیاز برسند. همچنین همه موارد غیرضروری را بردارید تا حواسشان پرت نشود. کتابها و مطالب آنها را مرتب کنید – این به آنها کمک می کند تا اطلاعات مورد نیاز را راحت تر پیدا کنند. اگرخواهر و برادر کوچکتر در خانواده هستند ، اطمینان حاصل کنید که آنها مزاحم کودک در حالی که مشغول انجام تکالیف خود هست نمی شوند.
- به کودک بیاموزید که حواسش به زمان باشد.
خیلی اوقات ، بچه ها هیچ تصوری از زمان ندارند – آنها نمی دانند چه مدت زمان سپری شده و چه مقدار باقی مانده است. یک ساعت زنگ دار یا ساعت شنی معمولی می تواند به حل این مسئله کمک کند. در ابتدا ، سعی کنید با کودک خود اندازه گیری کنید که چقدرزمان برای کارهای روتین می گذرد ، مانند تماشای کارتون ، غذا خوردن ، مرتب کردن اتاق یا انجام تکالیف ریاضی. شما به راحتی میتوانید برای کودک خود توضیح دهید که انجام تکالیف به همان اندازه که مثلاً را برای پیاده روی می روید زمان می برد.
قبل از شروع تکالیف زنگ ساعت را تنظیم کنید. این کار کودک را در حالت کار تنظیم می کند و به او کمک می کند روند را به تأخیرنیندازد. هرچه کودک بیشتر برای انجام تکالیف خود وقت بگذارد ، کارایی او پایین تر خواهد آمد. زمان بهینه برای انجام تکالیف دردبیرستان حداکثر ۲ ساعت است و در دوره ابتدایی نباید بیشتر از ۳۰ دقیقه باشد. پس از این دوره ، تمرکز حواس برای بچه ها بسیاردشوار می شود.
- به فرزند خود بیاموزید که اولویت های خود را تعیین کند.
به کودک خود بیاموزید تا مهمترین موارد را برای ساده کردن روند یادگیری بیان کند. به عنوان مثال ، توانایی تفكيك موارد زیر هنگام انجام تکالیف مهم است:
_حجم تکالیف :چه مقدار از آن قابل درک است و چه مقدار قابل درک نیست.
_کدام کارها به زمان بیشتری نیاز دارند و کدام یک به زمان کمتری نیاز دارند.
_کدام تكاليف را خودش می تواند انجام دهد و کدام یک به کمک نیاز دارند.
اگر به کودک خود این کار را بیاموزید ، راحت تر مى تواند تشخيص دهد تكاليفى که خودشان می توانند انجام دهد كدامند، وظایفی را که می توانند در یك منبع اطلاعاتى جستجو کنند و وظایفی که بعداً می توانند از والدین خود بخواهند کمک کند كدامند.همچنین به بچه ها درهنگام آزمون و امتحان کمک خواهد کرد. این می تواند مانع از آن شود که تمام وقت خود را برای پیچیده ترین کارها صرف کنند ، زیرااین گونه تكاليف را براى آخر كار مى گذارند.
- به کودک خود انگیزه دهید.
کودکتان را بیشتر از نمره خوبش به خاطر تلاشش در انجام تکالیف تحسین کنید. برای بچه های دبستان می توانید از یک تخته ى انگيزشى استفاده کنید. وظایف را روی یک کاغذ بنویسید (“تختخواب را مرتب کنید” ، “تکالیف را انجام دهید” ، “سطل آشغال را خالى كن”) و روزهای هفته مقابل هر کار را بنویسید. برای هر کار انجام شده یک علامت مثبت قرار دهید. در پایان هر هفته پاداش خوبی برای کودک خود مانندرفتن به سینما یا پیست اسکیت با تمام اعضای خانواده فراهم کنید.
سعی کنید اغلب به کودک خود نشان دهید که چگونه می تواند از دانش خود به طور عملی استفاده کند. به عنوان مثال ، اگر کودکی بتواندشمارش ، اضافه و کم کند ، هنگام خرید با هم می تواند حساب کند. اگر بچه ای جداول ضرب خود را قبلاً یاد گرفته باشد ، می تواندتعداد آبنبات چوبی هايى را که می تواند به قیمت ٢ هزار تومان بخرد ، بشمارد.
(برای مطالعه بیشتر در مورد تربیت کودک با انگیزه کلیک کنید.)
- به كودك خود بياموزيد كه صحيح صحبت كند و سوال كند.
همه کودکانی که مدرسه را شروع می کنند می توانند صحبت کنند ، اما همه آنها نمی توانند سوال کنند و افکار خود را به درستی منتقل کنند. بعضی از آنها احساس خجالتی بودن می کنند.
به کودک خود بیاموزید که افکار خود را بیان کند و با درخواست ها به افراد دیگر نزدیک شود. به آنها بیاموزید كه با معلم صحبت كنند واینكه آنها نباید از پرسیدن سوال بترسند و به دفعات لازم برای فهمیدن یك موضوع و انجام تکالیف از او سوال كنند. و به یاد داشته باشید ، حتی اگر فرزند شما به مهد کودک هم رفته باشد ، ممکن است برای او سخت باشد که به یک محیط جدید عادت کند
- به کودک خود کمک کنید با همکلاسی های خود دوست شود.
روابط با همکلاسی ها برای همه بچه ها بسیار مهم است. اعتماد به نفس و عملکرد تحصیلی آنها نیز به این روابط بستگی دارد. امروزه، كودكان غالباً در مدارسی كه در نزدیكی از خانه های آنها واقع شده است ، تحصیل می كنند و والدین آنها نیز بلافاصله پس از پایان روز آنها را تحویل می گیرند. این باعث می شود که همکلاسی ها به هم نزدیک نشوند و دوست صميمى نباشند. به همین دلیل است که والدین می توانند با پیشنهاد قدم زدن در کنار یکدیگر یا دعوت از همکلاسی هایشان برای گذراندن مدتی در خانه شان برای انجام بازیها انجام تکالیف با هم و خوردن میان وعده ، به بچه های خود در یافتن دوست در کلاس کمک کنند.
- رابطه شما باید در اولویت باشد.
تمام توجه خود را بر روی عملکرد تحصیلی و تکالیف مدرسه فرزند خود متمرکز نکنید – این نه تنها چیز و نه مهمترین چیز در روابط شماست.به زندگی کودک ، سرگرمی ها ، احساسات ، مشاهدات ، خواسته ها و دوستانش علاقه مند باشید. کسی نباشيد که فرزندتان را کنترل می کند ،بلکه درعوض “طرفدار” او باشید – در مورد محیط مدرسه سوال کنید ، به او گوش دهید و از او حمایت کنید. به آنها نشان دهید که زندگی مشترکی دارید و اتفاقاتی که در زندگی آنها می افتد به همان اندازه اتفاقات مهم شماست. وقت بیشتری را با آنها بگذرانید و خاطرات روشن و شادی را در کنار هم بسازید.
- به یاد داشته باشید که نمرات موفقیت کودک را تعیین نمی کنند.
ترس والدین از نمرات بد فرزندشان در واقع ترس از آینده آنهاست ، در حالی که نمرات تکالیف فقط نشان می دهد که کودک مطالب آموزش داده شده را چقدر خوب یاد گرفته است. بدین معنا نیست که کودک احمق ، تنبل ، غیرمسئول و مایل به کار نیست. آنها فقط از این واقعیت صحبت می کنند که به دلایلی ، فرزند شما نمی خواهد تحصیل کند یا به دلیل یک برنامه بسیار پیچیده مدرسه نمی تواند این کار را انجام دهد. شاید شما بهترین مدرسه ریاضی را در این شهر انتخاب کرده اید و تحصیل در آنجا برای فرزندتان خیلی دشوار است؟
اگر آنها قادر به دریافت به طور انحصاری عالى و خوب نیستند ، ناامید نشوید. در میان تجار موفق تعداد دانشجویان مشروط بیشتر ازدانشجویان ممتاز است. مسئله این است که این افراد راحت تر با اشتباهات ارتباط برقرار می کنند زیرا در کودکی مصونیت شدیدی نسبت به آنها ایجاد کرده اند. مشروطيت هاى آنها در سالهاى تحصيل نتیجه تنبلی یا ضعف کم نیست ، بلکه شواهدی دال بر عدم علاقه آنها به یک برنامه خاص مدرسه است. اگر این وضعیت در خانواده شما وجود دارد ، توجه کودک خود را به موضوعاتی معطوف کنید که آنها واقعاً به آن علاقه دارند.
آیا بچه های شما کارهایشان را خودشان انجام می دهند؟ از کدام روش ها برای آموزش این کار به آنها استفاده کردید؟ لطفا تجربهخود را با ما در نظرات به اشتراک بگذارید!
به یاد داشته باشید، بسیاری از مسائل و اختلالات کودکان در سن کم قابل درمان هستند و بخشی از آن ها در بزرگسالی غیر قابل درمان. همین الان اقدام کنید.
جهت مشاوره در جهت تشخیص یا درمان اختلالات مربوط به کودکان و آموزش والدگری (فرزندپروری) می توانید در ساعت های اداری با شماره تلفن ۰۹۱۹۷۹۰۳۱۲۷ تماس حاصل فرمائید.
برخورد با نوجوان تنبل با هشت ترفند بامزه
قبلیرسیدگی به بی احترامی های نوجوانان
بعدی