نظریه ها و درمان اختلال وحشتزدگی و آگورافوبی
پژوهشگرانی که در مورد مشارکت های زیستی در درمان اختلال وحشتزدگی و آگورافوبی تحقیق می کنند، بر نوراپی نفرین، انتقال دهنده ی عصبی که در آماده کردن بدن برای واکنش نشان دادن به موقعیت های استرس زا درگیر است، تمرکز کرده اند. سطوح بالاتر نوراپی نفرین می تواند باعث شوند که فرد به احتمال بیشتری دستخوش ترس، اضطراب و وحشتزدگی شود. انتقال دهنده عصبی سرتونین نیز به علت نقشی که در اضطراب دارد ممکن است در افزایش دادن احتمال دچار شدن فرد به اختلال وحشتزدگی دخالت داشته باشد. از این گذشته بر طبق نظریه حساسیت نسبت به اضطراب ، افرادی که دچار حمله ی وحشتزدگی می شوند، نسبت به وجود دی اکسید کربن در خون، حساسیت بیشتری دارند. بنابراین آنها به دلیل این که احساس می کنند خفه می شوند، بیشتر احتمال دارد که دچار وحشتزدگی شوند.
موثرترین داروهای ضد اضطراب برای درمان اختلال وحشتزدگی و آگورافوبی، بنزودیازپین ها هستند که موجودی GABA انتقال دهنده ی عصبی بازداشتی را افزایش می دهد. اما چون این داروها می توانند باعث شوند که درمانجویان به آنها وابسته شوند یا آنها را سوء مصرف کنند، متخصصان بالینی ممکن است ترجیح دهند بازدارنده های بازجذب گزینشی سوتونین یا نوراپی نفرین (SSIRs or SNRIs) را تجویز کنند.
از دیدگاه شرطی سازی کلاسیک، حمله وحشتزدگی از واکنش های ترس شرطی ناشی می شود که به موجب آن، افراد احساسات جسمانی ناخوشایند را با خاطره حمله وحشتزدگی داده باشند، حمله وحشتزدگی اخیر تداعی می کنند، که باعث می شود حتی قبل از این که تغییرات زیستی قابل ملاحظه روی داده باشند، حمله وحشتزدگی تمام عیار ایجاد شود. مدل شناختی-رفتاری اختلالات اضطرابی بر مبنای این عقیده، اعلام می داردکه افراد مبتلا به اختلال وحشتزدگی ، دستخوش چرخه معیوب می شوند که با احساسات جسمانی ناخوشایند حمله وحشتزدگی شروع می شود. این احساسات به نوبه خود باعث می شوند، که فرد احساس کند حمله وحشتزدگی غیر قابل پیش بینی و غیر قابل کنترل است و قادر نیست از وقوع حمله وحشتزدگی جلوگیری کند.
آموزش آرمیدگی یکی از روشهای رفتاری برای درمان اختلال وحشتزدگی و آگورافوبی است که به درمانجو کمک می کند تا واکنش های جسمانی درگیر در حملات وحشتزدگی را بتواند کنترل کند. بعد از آموزش، درمانجو باید بتواند هنگام روبه رو شدن با موقعیتی که از آن می ترسد، کل بدن را شل کند. نفس نفس زدن، نشانه رایج در حملات وحشتزدگی، گاهی با نوعی شرطی سازی تقابلی درمان می شود.در این روش درمان اختلال وحشتزدگی و آگورافوبی درمانجو عمدا نفس نفس می زند، و بعد تنفس آهسته را آغاز می کند، پاسخی که با نفس نفس زدن ناسازگار است.درمانجو بعد از این آموزش ، می تواند هنگام علائم اولیه نفس نفس زدن، تنفس آهسته را شروع کند. بنابراین درمانجو یاد می گیردکه اعمال کنترل ارادی بر نفس زدن امکان پذیر است. در روش دیگرِ درمان اختلال وحشتزدگی و آگورافوبی، معروف به درمان کنترل وحشتزدگی (PCT) درمانگر بازآموزی تنفس، آموزش روانی، و بازسازی شناختی را ترکیب می کند، تا به افراد کمک شود علائم جسمانی مرتبط با حملات وحشتزدگی را تشخیص داده و در نهایت آنها را کنترل کنند.
به یاد داشته باشید، بسیاری از مسائل و اختلالات کودکان در سن کم قابل درمان هستند و بخشی از آن ها در بزرگسالی غیر قابل درمان. همین الان اقدام کنید.
جهت مشاوره در جهت تشخیص یا درمان اختلالات مربوط به کودکان و آموزش والدگری (فرزندپروری) می توانید در ساعت های اداری با شماره تلفن ۰۹۱۹۷۹۰۳۱۲۷ تماس حاصل فرمائید.
لايك